فریاد میزنم دلم را بده اما تو گوش هایت را گرفته ای مینویسم: دلم را بده اما تو چشم هایت را
میبندی انگشتانم را مشت میکنم و نا امیدانه به میکوبم بر سینه ات که شاید دردت بیاید ودلم
را پس بدهی اما چشم هایت را باز میکنی و گوش هایت را رها بوسه بر انگشتانی میزنی که
لحظه ای پیش خشمگینانه تورا میکوفتند و آرام میگویی : دلت را هرگز پس نمیدهم و فرار
میکنی ! با تبسمی همیشگی میگویی بازهم من بردم !
نظرات شما عزیزان:
|